Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

ustąpić z placu

См. также в других словарях:

  • ustąpić pola [placu] — {{/stl 13}}{{stl 7}} wycofać się, usunąć się, uznać się za pokonanego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jestem już stary, muszę ustąpić pola młodszym. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ustąpić — dk VIa, ustąpićpię, ustąpićpisz, ustąp, ustąpićpił ustępować ndk IV, ustąpićpuję, ustąpićpujesz, ustąpićpuj, ustąpićował 1. «opuścić jakieś miejsce, cofając się przed kimś, przed czymś, usunąć się dając miejsce, wolną drogę komuś, czemuś; odejść …   Słownik języka polskiego

  • ustąpić — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę …   Słownik frazeologiczny

  • plac — Zostać, pozostać na placu (boju) a) «zwyciężyć, zmusić przeciwników, rywali do ustąpienia»: Po pierwszej turze na placu boju pozostali socjalista Ricardo Lagos i kandydat prawicy Joaquin Lavin. Rzecz 17/01/2000. b) «zginąć, polec lub zostać… …   Słownik frazeologiczny

  • ustępować — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę …   Słownik frazeologiczny

  • plac — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. «duża, wolna przestrzeń w mieście, powstała najczęściej przy zbiegu lub skrzyżowaniu ulic, zwykle otoczona zabudową architektoniczną; pełni różne funkcje, np. miejsca zebrań publicznych, postoju pojazdów, rynku… …   Słownik języka polskiego

  • plac — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. placów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płaski, dość duży, niezabudowany obszar w mieście, zwykle u zbiegu ulic, przed lub między budynkami, spełniający jakieś funkcje …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pole — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. pól {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obszar ziemi przeznaczony do uprawiania na nim roślin; rola, grunt, ziemia uprawna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracować, siać na polu. Uprawiać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… …   Słownik języka polskiego

  • płot — m IV, D. u, Ms. płocie; lm M. y «ogrodzenie, zwykle z wbitych w ziemię słupków połączonych żerdziami, do których przytwierdzone są deski, paliki, pręty itp.; parkan» Wysoki, niski, drewniany płot. Płot z desek, z żerdzi, z drutu kolczastego.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»